Salvia, Rozemarijn, Tijm, Lavendel… Deze week kun je je tanden zetten in deze Mediterrane aanbieding bij GroenRijk. De heerlijkste Italiaanse keukenkruiden staan te stralen en vooral te geuren. Bijna te mooi om van te plukken. Gelukkig zijn het vaste planten en ook nog eens stevige groeiers. Dus knip er maar flink op los!
Salvia: aaibaar en eetbaar
Het kruid Salvia, ofwel Salie, groeit uit tot een struikje van ongeveer een halve meter hoog. De geurige blaadjes zijn bijzonder groengrijs, met een verleidelijk fluweelachtig laagje. In mei komen er frêle blauwpaarse bloemetjes aan. Vlak voor de bloei kun je er wat scheuten afplukken om te drogen. Zet er thee van of kruid je gerechten ermee. Google maar eens op salieboter. Salvia komt trouwens van Salveo, dat betekent genezen. Er worden zuiverende, ontsmettende en rustgevende krachten aan toegedicht. Meer informatie
Rozemarijn: hard blad, toegankelijke smaak
Rozemarijn is een must in je tuin. De takken met naaldachtige blaadjes blijven het jaar rond mooi groen en van april tot juni verschijnen er wit met blauwpaarse bloempjes. Rozemarijn kan wel 1,5 meter hoog worden, dus knip er maar flink van. Op de barbecue geeft het een heerlijk aroma af. En aardappels uit de oven kunnen eigenlijk niet zonder. Tip: Leg een voorraadje gedroogde Rozemarijn aan, zodat je bij regen de tuin niet in hoeft.
*Klik hier voor meer video's!*
Tijm: aantrekkelijk voor mens en dier
Thijmus, ofwel Tijm, krijgt tijdens de bloei al snel bezoek van bijen en vlinders. Zij vinden deze laagblijvende geurige halfheester net zo aantrekkelijk als wij. Tijm heeft veel toepassingen en weinig eisen. Arme zanderige grond is al genoeg of weelderig te groeien. Tijm gesnoeid? Droog het aan de lucht en maak je eigen Provençaalse kruidenmix, samen met o.a. Salie en Oregano. Of maak tijmsiroop, heerlijk verzachtend bij hoest.
Lavendel: klassieke schoonheid
Lavendelplanten horen net als Salie, Tijm en Rozemarijn, tot de lipbloemenfamilie. Hun grote troeven zijn: smaak, geur, schoonheid en kracht. In Nederland kennen we Lavendel vooral van zeep en geurzakjes. In Frankrijk kom je lavendel ook tegen in gebak, honing en chocola. Er zijn zoveel toepassingen dat je misschien bang bent dat je te kort hebt. Gelukkig vaart Lavendel er wel bij als je twee maal per jaar snoeit. Dat houdt de struik zelfs vol en krachtig en voorkomt verhouting!
Salie
(Italiaans: Salvia) (Salvia officinalis) Opnieuw een gewild keukenkruid dat van enigszins kalkhoudende grond houdt. Deze planten zijn behoorlijk winterhard. Geen probleem dus om ze in de volle grond van je tuin te planten. Je moet ze wel ieder voorjaar flink insnoeien om lekker zacht, goed geurend blad te krijgen en te houden. Doe je dat niet, dan wordt de smaak van het blad minder. Salie is heel lekker in tal van gerechten. Je kunt de blaadjes meekoken of meebakken. Italiaanser eten dan pasta met ‘burro e salvia’ (boter en salie) kan bijna niet. Deze salie helpt goed tegen vermoeidheid. Het werkt ook rustgevend en (naar men zegt) zijn er nog veel meer heilzame, vaak al sinds lange tijd bekende heilzame effecten. De naam Salvia komt van het Latijnse ‘salvere’ wat ‘genezen’ betekent. De bloei valt in mei-juni-juli (lilablauwe bloemen). Mooi en lekker (bello e gustoso).
Marokkaanse munt
Italiaans: Menta di Marocco) (Mentha spicata ‘Maroccan’) Deze munt is lekker in zowel zoete als hartige gerechten. In groenten en fruitsalades, bij lamsvlees, ijs, bij wortelen en erwten, soepen, sauzen, drankjes, thee enz. enz. Dit is de muntsoort waarmee de frisse Mojito-cocktails (met witte rum en limoen) worden gemaakt. En de heerlijk frisse smaak van de blaadjes blijft het hele jaar door geweldig. Ook de stengels, bloemknoppen en bloemen zijn goed te gebruiken. Dat is lang niet bij alle muntsoorten het geval. De kleur van de blaadjes is heldergroen, de bloemen zijn groenwit. De plant kan tot 50 cm hoog worden. Hij staat graag zonnig, maar verdraagt ook lichte schaduw. Regelmatig water en zo nu en dan plantenvoeding geven. Flink terugsnoeien kan. Voldoende winterhard. Verrukkelijk (delizioso)!
Winterbonenkruid
Italiaans: Santoreggia) (Satureja montana): Winterbonenkruid wordt ook wel bergbonenkruid genoemd. Dit overblijvende, wit bloeiende bonenkruid (er is ook een eenjarige soort: Satureja hortensis) houdt net als de andere hier genoemde kruidensoorten van kalkhoudende grond en een zonnige plek buiten. Winterbonenkruid is redelijk winterhard, maar tijdens felle vorst is een beschermend dek aan te raden (als de plant in een potje groeit, kun je hem dan ook binnen zetten). Je kunt er ook ’s winters van oogsten (bijv. lekker bij tuinbonen). Je kunt bonenkruid met groenten meekoken. De smaak wordt door koken niet minder. Op gekookte vis wordt vaak fijngehakt bonenkruid gestrooid. Bonenkruid kan peper en zout vervangen. Lekker bij kaas, in salades (met mate) of meekoken met peulvruchten. Een extract van de blaadjes reinigt vet haar (ook prima in bad). Stevige smaak (pungente).
